Na een paar uurtjes Sprookjeswonderland zit ik lekker met de benen languit achter de laptop. Berend Botje, de kinderopvang waar ik werkzaam ben, bestaat 30 jaar. En dat was rede om groot feest te vieren in Sprookjeswonderland. Vijf jaar geleden was ik de hele dag aanwezig om iedereen te verwelkomen bij de ingang. Dit jaar ben ik heen gegaan, samen met mijn nichtje Alaysa en hun 2 jongens, als aanstaande mama. Het was een groot succes!

Maar goed, daar gaat mijn Blog natuurlijk verder niet over ;).

Babyshower op het werk

Twee weken voordat ik met vervroegd verlof zou gaan, stond er een verrassing op mij te wachten op het werk. Ik kwam die woensdagochtend aan en zette zoals altijd mijn tas even op het bankje in de hal. Hing mijn jas op en liep de groepen langs om alle collega’s een goedemorgen te wensen. Niks geks aan, zo doen wij dat elke ochtend, dus ook nu. Ondertussen besefte ik wel dat het de laatste werkdag met mijn lieve naaste collega zou zijn, want zij was de week erop vrij.Er gingen totaal geen alarmbellen rinkelen. Die rinkelden wel toen ik mijn tas weer van dat bankje afhaalde. In eens zag ik door het raam van de groep allemaal blauwe slingers en ballonnen hangen. En op de deur hing een poster om mij welkom te heten op mijn ‘babyshower’. Zó ontzettend leuk!!
De kindjes kwamen meteen op me afgerend, want die hadden wel zin in een feestje en lieten me enthousiast zien wat er allemaal op de groep hing en waarom. En als belangrijkste punt, dat ze een ballon mee naar huis mochten ;).
Deze 'laatste' ochtend hebben we er een feestje van gemaakt. Ik mocht op de feeststoel zitten, kreeg een kroon op en er werd voor me gezongen. Ik kreeg allemaal leuke cadeautjes en we hebben genoten van cake met hageltjes.
Echt een super leuke verrassing die ik totaal niet zag aankomen!!

Strijken

Ondertussen was ik thuis al lekker aan het rommelen. Spulletjes uitzoeken en een plekje geven in de babykamer. Lekker ‘koetelen’ zoals wij dat hier zouden zeggen.
Mijn moeder stelde voor om te komen strijken. Strijken, ken je dat? Dat is datgene waar ik altijd een hekel aan had, maar zo in eens ook aan begonnen ben. Maar als je moeder dan voorstelt te komen helpen, is dat toch wel heel fijn hoor. Zij gaat altijd als een speer, dus dat aanbod sloeg ik natuurlijk niet af. Nee, in tegendeel zelfs. Ik maakte er meteen gebruik van. Of noem je dat misbruik?
Ik ben namelijk als een gek letterlijk álle babykleertjes gaan wassen zodat alles in één keer gestreken kon worden. Ik had alles verzameld op de wasmachine en strijkplank en liet mijn moeder via een appje weten; weet waar je aan begint… En dat heeft ze geweten haha. Het was een flinke klus, maar ook een gezellige klus. Zij strijken en ik ondertussen setjes bij elkaar zoeken en het op maat bij elkaar verzamelen. Zo waren we mooi bezig en kon ik het later een plekje geven in de lades van de commode.
Weer iets om af te vinken!

Tweede informatie avond

Inmiddels ben ik naar een tweede informatie avond vanuit de GGD geweest. Dit keer samen met mijn zus. Deze avond werd gegeven door één van mijn verloskundigen en het thema was ‘bevallen’.
Er kwamen interessante punten aan bod.
Zoals de keuze tussen thuis of in het ziekenhuis bevallen. Wanneer je niet medisch bent, heb je óók de keuze om in het ziekenhuis te bevallen. En wat velen niet weten, is dat dit dan gewoon onder begeleiding van je eigen verloskundige gaat. Ook werd er besproken wat redenen zouden kunnen zijn om hiervoor te kiezen. Redenen die precies op mijn ‘lijstje’ staan.
Zoals dat ze graag willen dat je op de begane grond bevalt. Nou, ik dénk niet dat mijn onderburen erop zitten te wachten als ik gezellig bij hun langs kom! Rede is dat áls er complicaties zijn waarvoor een ambulance en brancard nodig is, dit makkelijk te doen is. Dat is het hier niet, dus zou de brandweer me via het balkon moeten takelen.
Tweede punt is het hebben van huisdieren. Nou velen van mijn volgers kennen mijn huisdieren inmiddels wel een beetje. Voor diegenen die ze niet kennen… Zodra ik thuis ben, word ik op de voet gevolgd. En als er een deur open gaat, gaat Joep vrolijk mee. Dus zie het al voor me, Joep gezellig mee de slaapkamer in… Geen goed idee dacht ik zo.
Dus jullie snappen me waarschijnlijk al, mijn eerste keus is in het ziekenhuis bevallen. Mits dit haalbaar is natuurlijk.

Een ander belangrijk onderdeel ging over pijnbestrijding. Zodra je hiervoor kiest of zodra dit aangeraden wordt, ben je direct een medisch ‘geval’ en neemt het ziekenhuis personeel het van je eigen verloskundige over.
De medicatie mogelijkheden werd besproken en wat dit met/voor je kan doen.
Eén van de middelen is de ruggenprik. Die hoor je regelmatig voorbij komen. Dit is nou juist iets wat ik niet hoop nodig te hebben. Ik ben er als de dood voor. Heb eerdere operaties altijd onder narcose gedaan om die ruggenprik maar niet te hoeven. Het idee alleen al. Uiteraard, wat moet dat moet. Maar wat niet hoeft… Juist, dat dus…

Verder werd er vertelt hoe het er na de bevalling aan toe gaat. Hoe snel je het ziekenhuis weer uit bent bij een goed verlopen bevalling. Wanneer de kraamzorg komt (bij een niet medische bevalling is zij erbij aanwezig) en hoe vaak de verloskundige nog bij je aan huis komt en waarom.
Allemaal goede en fijne dingen om te weten, vond ik zelf.
Kortom een geslaagde avond voor ons beiden. Het is ten slotte voor mijn zus ook alweer eventjes geleden.

Vragen vanuit jullie

Ik krijg nog steeds regelmatig vragen die ik hier nog even benoem;

Hoe is de band met de katten? Reageren ze op de zwangerschap?
Loekie, de rood-witte kater, was altijd al een aanhankelijk beestje. Sinds de zwangerschap is dit nog meer gegroeid. Hij ligt graag op schoot en dan het liefst een stukje op mijn buik. En ja, daar reageert Henk duidelijk op. Zodra Loekie zijn draai gevonden heeft, voel ik daaronder bewegingen ontstaan. Dit is zo bijzonder!
Joep is ook zeer aanhankelijk, maar dan meer in mijn nabijheid. Waar ik ben, is hij. Maar dat is niet op schoot. (Zoals nu, ligt hij op tafel terwijl ik zit te tikken)

Ben je bang voor de bevalling?
Bang niet. Zo wil ik het zeker niet noemen. Het is meer een gezonde spanning. Zoals iedereen dat denk ik ervaart bij de 1^e. Misschien voel ik die spanning iets meer aangezien ik alleen ben. Maar verder heb ik ook nog wel zoiets van, ik laat het maar op me af komen.

Heb je een bevalplan gemaakt?
Nee dat heb ik niet. In de meeste gevallen loopt het anders dan je wellicht had gedacht of bedacht. Dan kun je wel een heel plan opstellen, maar als daar volledig van afgeweken moet worden dan heeft dat plan ook weinig nut.
Wel ga ik wat dingen praktische opschrijven zoals de ziekenhuisbevalling, wie erbij mag zijn en de pijnbestrijding. Verder heb ik er totaal geen idee van dus een lange lijst wordt het niet.

Ben je al uit de naam?
Ja, dit ben ik al een hele tijd. Ik ben hier tot nu toe ook niet in gaan twijfelen of vanaf geweken. Dus verwacht zelf ook niet dat dit nog gaat gebeuren.

Is je kamertje al helemaal klaar?
Op wat dingen ophangen na, is hij inderdaad helemaal klaar. Zodra deze dingen hangen laat ik het zien hoor. Nog even geduld dus!

Henk is tijdens het maken van deze Blog druk in de weer. Ik ga lekker even bankhangen en genieten van de bewegingen.
Fijn weekend allemaal!!