Het maken van deze Blog voelt bijna nog spannender dan de allereerste. Waar zal ik deze Blog eens beginnen…

Prednison

De allergische reactie aan mijn voet, waar ik in mijn vorige Blog over schreef, zorgde hier even voor een behoorlijk stress momentje. Vooral het feit dat er prednison geslikt moest worden om alles te bestrijden. Ik zat op dat moment namelijk precies in de periode dat ik weer mocht beginnen met de ovulatietesten en zag de bui al hangen, ik aan die troep en dan het hele traject moeten uitstellen. Dat was voor mij echt een no go!

Geen optie

Gelukkig heb ik een hele fijne huisarts die overal vanaf weet en goed meedacht. Het werd 3 dagen prednison, om zo de troep tijdig weer mijn lichaam uit te krijgen. En ja, dan kun je denken, slik het wat langer en sla deze cyclus over. Maar nee, zo werkt dat écht niet, als je in deze molen zit. Als je uitkijkt naar de volgende poging. Als je er na een moeilijke periode geestelijk ook weer klaar voor bent. Je leeft er letterlijk naartoe en dan is het niet zo simpel als het lijkt, om ‘gewoon’ even een maandje aan de kant te zetten. Dus dat was voor mij geen optie en samen met mijn huisarts trokken we een ander plan.

Controle

Even terugdenkend, want de tijd gaat snel, was dit alles eind mei. De maand waarin ik weer voor een controle naar Wolvega ben geweest, tijdens mijn laatste menstruatie, en de arts mij kon vertellen dat alles er goed uitzag en ik weer verder mocht met het traject. Een hele opluchting, want na een miskraam kan er langere tijd overheen gaan om lichamelijk van alles af te zijn.

Weer testen

De 1^e week van juni kon ik aan de slag met de ovulatietesten. Dit keer startte ik met een goedkopere variant waar ik de maand ervoor mee ‘geoefend’ had. Anders kost het je een godsvermogen kan ik je vertellen! Op het moment dat ik dacht dat de piek eraan zat te komen, ben ik met de ‘echte’ testen aan de slag gegaan. En ja hoor, 3 juni, de verjaardag van mijn broer, gaf deze test een ‘big smile’ aan! Mooier kon mijn dag niet beginnen! Dus hup, iPad aan en het online formulier van de kliniek ingevuld.

Inseminatie

Een positieve test in de ochtend betekent de volgende ochtend die kant op voor de inseminatie. Daar gingen mijn zus en ik weer hoor, 4 juni, op weg naar Friesland. Wat zenuwen onderweg omdat de tijd begon te dringen door oponthoud, maar dit keer geen zenuwen voor de behandeling zelf aangezien ik nu wist wat me te wachten stond.

En uiteraard horen na dát moment, de wachtweken weer bij. Zal ik jullie daarover vertellen in een volgende Blog??

Nee, toch maar niet, laat ik nu maar gewoon door Bloggen ;)

Wachtweken

De wachtweken duurden dit keer voor mijn gevoel minder lang dan de vorige keer. Wellicht toch doordat ik het aan minder mensen had verteld. Hierdoor werd er minder aan mij gevraagd en had ik op mijn werk ook echt de afleiding die ik nodig had. Daarnaast was ik nog volop met mijn voet bezig, zonder medicatie, maar wel met aanhoudende klachten. Kortom, afleiding genoeg dit keer!

Twijfels

Volgens de telling van de kliniek mocht ik op zaterdag 19 juni gaan testen. Dan zat ik op dag 15 na de inseminatie.  Maar op woensdag de 16^e had ik al zo mijn twijfels. Twijfels in de goede zin. Normaal gesproken krijg ik voor mijn menstruatie bijvoorbeeld migraine, dat is vrij standaard. En nu merkte ik totaal nog nergens iets van. Dus die woensdag ben ik na mijn late werkdienst langs de supermarkt gefietst om een goedkope zwangerschapstest te kopen.

Zwangerschapstest

Als je te vroeg test, is het sowieso verstandig om het met ochtendurine te doen. Maar goed, ik dacht, kan mij het schelen. Ik heb dat ding net gekocht, dus hup gebruik hem ook meteen. Uurtje of zeven ’s avonds. Het ding ‘geïnstalleerd’ en nog voor ik de kookwekker kon aanzetten, gaf hij tot mijn verbazing al een duidelijke streep. Ik nogmaals de gebruiksaanwijzing lezen, deed ik het wel goed, geloofde er niks van (één tip, ga geen recensies online lezen over een test die je niet kent) . Maar het stond er toch echt! Oké, kan dit wel… Klopt dit wel… Zo 4 dagen vooraf…
Omdat ik het niet geloofde heb ik op donderdagochtend nogmaals een test gedaan, dan maar meteen de dure variant en ja hoor, deze gaf toch echt hetzelfde aan!

Uiteraard heb ik op zaterdag, de dag dat ik echt mocht testen, netjes nogmaals een test gedaan. Het plusje werd alleen maar duidelijker! En daarom kon ik op maandag de 21^e de kliniek gaan bellen voor een eerste controle afspraak.

Weer wachten

Het toeleven naar deze eerste afspraak was erg spannend. Ik leefde eerst toe naar de dagen nadat het de vorige keer misging. Ik dacht, als ik dit maar eerst voorbij ben. Ook ben ik na die dagen, voor mijn eigen gevoel, nog gaan testen. Niks aan het handje, gaf hij duidelijk aan. Maar deze wachtweken duurden gevoelsmatig echt véél langer dan de wachtweken na de inseminatie! En dat terwijl het maar 1 week langer was!

13 juli 2021

Afgelopen dinsdag, 13 juli, was het dan zover. Ons ritje naar Friesland stond voor de deur. Poeh hé, wat was ik zenuwachtig!! Dit keer hoefde ik gelukkig niet alleen naar binnen. De Coronaregels waren versoepeld en mijn zus mocht mee. De arts hielt geen groot gesprek vooraf, die herkende de spanning gelukkig, dus hup meteen maar 'even' de echo. Dan ben je van die spanning af.
Tijdens de echo durfde ik eerst niet te kijken. Ik wachtte af tot zij aangaf wat ze kon zien. Tot zij positief reageerde. En dat was zeer snel.

En wat zij zag was… Een kloppend hartje!!! Wat was dit speciaal, mooi en bijzonder!!

Vandaag, 16 juli, ben ik 8 weken zwanger. Vandaag vind ik het nog steeds heel onwerkelijk.
Ik knijp mezelf af en toe maar even ;)