Mijn vorige blog eindigde met het feit dat ik een weekje vrij had genomen om de rollercoaster van de afgelopen maanden een plekje te geven. Even lekker niks aan mijn hoofd. Wat uiteindelijk natuurlijk niet helemaal zo ging ;).
Nou ik kan je vertellen, ik had beter afgelopen week vrij kunnen nemen!

Cyclus volgen

Na het ‘groene licht’ te hebben gekregen én het vinden van een donor, was de volgende stap aan de beurt. Het volgen van mijn cyclus en daarbij ovulatietesten doen om zo de meest vruchtbare periode eisprong te onderscheppen. Dit moet sowieso gebeuren om straks te kunnen insemineren, maar momenteel moest het ook gebeuren om te kunnen bloed prikken.
Acht dagen na een positieve ovulatietest moet ik bloed prikken om hierin te kunnen zien of er daadwerkelijk een eisprong heeft plaats gevonden. Niet geheel onbelangrijk natuurlijk als ik straks voor het echie naar de kliniek toe wil gaan.

Start van je cyclus

Om te gaan testen is het belangrijk te weten wanneer je cyclus gestart is. En laat ik nou nét het verkeerde idee in mijn hoofd hebben gehad. Want wanneer start je cyclus nou eigenlijk? Weet jij het precies? Hoe bereken je dat? Hoe zie of weet je dat?

Oeps...

Juist, deze muts had het dus verkeerd bedacht. Mijn cyclus zou naar mijn idee starten wanneer mijn menstruatie gestopt was. Hoe ik daarbij kwam? Ja, geen idee. Door alle informatie van de afgelopen periode heb ik die informatie dus even verkeerdom in mijn hoofd geprent. Je cyclus begint niet op de laatste, maar op de 1^e dag. En dan kun je denken, ach, zoveel maakt dat toch niet uit?
Nou mooi wel dus. Want rond de 10^e dag van je cyclus begin je met de testen. En er zat dus een kans in dat ik te laat was met testen!

Testen

Afgelopen weekend voelde ik van alles in mijn lijf en ben maar even over mijn twijfels gaan rond appen. Deed ik het allemaal wel goed? En precies zoals mijn gedachten zeiden, nee ik deed het niet goed en moest als een malle beginnen met testen. Want de cyclus was allang bezig en om de ovulatie niet te missen óf er zeker van te zijn hem niet al gemist te hébben, kwamen de strips tevoorschijn.

Zenuwslopend
Zenuwslopend waren de afgelopen dagen. Op zich is het missen van een ovulatie niet erg, het is geen ramp. Maar mijn drive om door te gaan in de trein waarin gestapt was, was groot! Dus ik wilde geen maand ‘weggooien’ en alles opschuiven. Dat paste niet in het plaatje.
Dus ging ik elke dag met een bakje richting w.c. en deed precies wat ik doen moest en wat er op de verpakking vermeld stond. Maar met twee keer per dag een teleurstelling en zenuwen die door je lijf gieren, zakt de moed je wel even in de schoenen kan ik je vertellen!

Werken en testen
Deze week moest ik twee keer vroeg beginnen op het werk en had daardoor geen mogelijkheid thuis de eerste test te doen. Er zat niks anders op dan een setje mee te nemen naar het werk en daar aan de slag te gaan. Een beetje lachwekkend wel, met een bakje en een tas richting w.c. gaan. Aangezien de stress vrij hoog zat, ben ik er meteen maar open over geweest. Lucht alleen maar op en erover praat helpt toch ook wel hoor.

Foto's zeggen veel
In de tussentijd had ik via de app bijna dagelijks contact met degene bij wie ik vanaf dag 1 terecht kan met al mijn vragen. Zo fijn!! Zij beoordeelde mijn foto’s even en zag duidelijk, net als ik, dat er schot in de zaak zat. Er was duidelijk verschil tussen zondag en de dagen erna op de strips. Dus nog even doorzetten!

Opluchting!
En ja hoor, afgelopen donderdag, een opluchting hier!! Eindelijk een 'big smile' op de test te zien! Zowel ’s morgens als ’s avonds thuis op de tweede test. Mijn gevoel en mijn lichaam hadden de afgelopen dagen gelijk gehad, het komt er nog wel aan, heb geduld. Vertrouw op jezelf en laat je niet gek maken!