De spanning van de afgelopen tijd is voor even gezakt. Ik zeg bewust ‘voor even’ aangezien de spannendste tijd er nog aan moet komen.
En wat dat betreft gaat er regelmatig even door mijn hoofd… Wat vertel ik aan wie en wanneer… Wat houd ik voor me en hoe lang… Hoe gaat dat als je wel met een partner voor een zwangerschap gaat… Ik doe het ten slotte allemaal ‘alleen’ dus kom ik voor allerlei keuzes te staan. En ik weet dat dit allemaal aan mij is, maar toch…

Plannen

Ondertussen zijn dingen plannen best lastig kan ik je vertellen. Velen weten dat ik vorig jaar, begin mei, mijn teen gebroken heb en een aantal weken in het gips heb gezeten. Na aanhoudende pijn, bleek ruim een half jaar verder de breuk niet voldoende geheeld te zijn. Conclusie, na een maand of 5 terug komen voor nieuwe foto's en een eventuele scan en daarna kijken wat we verder kunnen doen. En ja hoor, de brief voor dit alles is in huis en dat komt nou nét even niet uit. Want er bestaat een kans dat ik die dag voor onderzoek naar Friesland moet. Oké, ik ga de afspraak verzetten. Maar naar wanneer? Wellicht moet ik bij de volgende optie heen voor een terugplaatsing. Wellicht mag ik bij een vervolgafspraak niet eens door een scan. Ik ben altijd ontzettend van plannen, alles in het gareel houden. Maar hoe doe je dat in deze situatie? In deze periode? Geloof dat mijn conclusie is; niet!

Vragen

Naar aanleiding van mijn vorige Blog krijg ik veel vragen en dan vooral over het hoe nu verder.
En dat is logisch. Want ik neem jullie mee in mijn proces, in mijn verhaal, en dan borrelen er ook vragen op bij anderen. Alleen maar leuk hoor! En soms voor mij zelfs even een reminder een eye opener om nog wat informatie tot mij te nemen. Ik weet ten slotte ook nog steeds niet alles én onthoud ook niet alles. Als je zoveel informatie krijgt en leest, lijk je wel steeds meer een vergiet te worden zeg.

Bloedprikken

Afgelopen vrijdag ben ik in ieder geval wezen bloedprikken. Gelukkig mocht dat gewoon hier in Enkhuizen. Er werd namelijk welgeteld 1 buisje bloed afgenomen. Dus om daar nu helemaal voor naar Friesland te rijden ;).
De uitslag hiervan krijg ik nog te horen, maar ondertussen heb ik natuurlijk allang even online zitten kijken en weet het al wel. Maar goed, ik ben geen dokter, dus wil het graag van de deskundige horen.

Volgende stap

Wanneer ik weer ongesteld ben, mag ik wel weer de dijk over richting Friesland. Nogmaals voor een inwendige echo. Bij deze echo kijken ze of er voldoende rijpe eiblaasjes zijn en de grootte hiervan.
Wanneer dit allemaal (weer) positief is, komt het moment van de inseminatie dichtbij. En nee, dat is niet op diezelfde dag. Wanneer dit wel gaat plaats vinden, houd ik voor mezelf. Dat is iets wat ik wel besloten heb. Het is een spannend moment, met name de tijd van wachten erna. En dit hang je normaal gesproken ook niet aan de grote klok. Toch?
Of zo mooi, zoals mijn buurman het zei; “je vraagt ook niet aan ons wanneer wij seks hebben gehad…”

En ondertussen…
Ach, fantaseer ik maar een beetje over van alles en nog wat. En ik weet, dat ik daar niet de enige in ben ;).