Het zonnetje schijnt hier heerlijk naar binnen en onder het genot van een cafeïne vrij bakkie koffie waag ik mij aan mijn 30^e Blog. Een niet al te lange dit keer.

20 weken echo

18 februari stond de 20 weken echo op de planning.
Een belangrijke echo die veel van je kindje laat zien. Het staat je vrij om van deze medische echo gebruik te maken, ik heb hier wel voor gekozen.
Bij deze echo kun je laten onderzoeken of je kindje lichamelijke afwijkingen heeft zoals een open rug, open schedel, waterhoofd, hartafwijkingen, gat in het middenrif, afwijkingen aan de nieren en botten. Zoals je leest een heel aantal dingen dus. Deze kun je met de 13 weken echo nog niet of niet volledig zien. Tijdens de 13 weken echo is je kindje ten slotte een stuk kleiner en minder ver ontwikkeld.

Extra momentje

Omdat ik de week ervoor ook een echo had gehad, dé pret echo, was ik niet nerveus voor deze echo. Ik had er juist wel zin in. Een extra kijkmomentje, zo zag ik het vooral. Ook al gaf de pret echo en 13 weken echo mij geen garantie dat het allemaal goed zou zijn, probeerde ik er wel zo naartoe te gaan. Samen met mijn zus ging ik vol goede moed die kant op.

De echoscopiste vroeg me of het geslacht al bekend was. Ja zeker, de week ervoor mogen “zien”. Zij wist het nog niet en daarom ging zij neutraal de echo starten om te kijken of zij hetzelfde ging ontdekken ;).

De echo

Voor we van start gingen, werd er eerst weer duidelijk uitgelegd wat er gedaan zou worden. Het hartje opzoeken en beluisteren (dit blijft een wonderbaarlijk iets). Daarna alle ledematen bekijken en van kop tot kont in plakjes het lichaam met de bijbehorende organen bekijken. En van waar dat nodig was, de doorbloeding controleren. Zo interessant hoe dit allemaal in elkaar zit, bekeken kan worden en uitgelegd wordt. Zoals het bekijken van het hoofdje, om te zien of het geen waterhoofdje heeft. Als ze de vorm van een 8 zien, is het bijvoorbeeld goed. En de doorbloeding van het hartje met de kamers en hartkleppen. Met 1 druk op de knop zie je in 2 kleuren (rood en blauw) het bloed rondgaat. Nou ja, met 1 druk op de knop is in mijn geval niet helemaal waar. Want deze kleine druktemaker bewoog zo lekker dat het hele beeldscherm werd gekleurd met rood en blauw. En daar moest ik dan weer van lachen en ook dat werkt niet mee. Even een andere apparaat inschakelen en nogmaals proberen. De controle van het hart is tot aan de geboorte geen 100% garantie. Voor 65% kunnen ze met zekerheid vaststellen dat het goed is.
Het was erg leuk en fijn om allemaal te zien. En natuurlijk helemaal wanneer ze bij alles kan benoemen dat het er goed uitziet!
Henk (zoals mijn vriendinnen Linda en Gerda hem vanaf dag 1 noemen) ziet er helemaal goed uit!

Pijnvrij

Zoals in alle informatiefolders wordt aangegeven is zo’n echo niet pijnlijk, maar ik kan je wel zeggen dat ik op een gegeven moment blij was dat het klaar was. Het duwen in mijn buik en daarnaast rustig ademhalen door een mondkapje (die toen nog net verplicht was), was niet bepaald een pretje. Je wordt er een beetje misselijk van ofzo. Als het bloed in ene naar je hoofd stijgt.
Je moet er dus wat voor over hebben ;).

Oja en deze echoscopiste zag trouwens ook direct het geslacht hoor, dus dat zit wel goed.

Foto pret echo
Na de echo heb ik haar nog even het fotootje van de pret echo laten zien. Deze had ik natuurlijk de week ervoor in de envelop meegekregen en daardoor geen uitleg gehad. En tja… Waar kijk je dan eigenlijk naar hè?! Dat was na haar uitleg wel duidelijk voor ons, een echte Henk!

In de volgende Blog ga ik vertellen over de kinderkamer en de kinkhoestvaccinatie.