3 oktober 2020, de dag dat ik de stap zette om het inschrijfformulier naar de kliniek te sturen. De dag dat ik de enter knop, met een trillende vinger, indrukte. Niet wetende wat er daarna allemaal zou gaan gebeuren. Wat er allemaal op me af zou komen. Dat Was uiteindelijk een heleboel!

Rollercoaster
Op het moment dat ik dit type, schiet ik even vol. Wat is er veel gebeurd in dit afgelopen jaar. Poeh hé. Is er duidelijk eentje geweest met vallen en opstaan. Een rollercoaster. Een sneltrein die veranderde in een stoptrein met een tijdelijk eindstation.
Ik zeg bewust tijdelijk. Want alles wat er de afgelopen twee maanden is gebeurd, krijgt mij er niet onder hoor. Dit gaat mij er niet van weerhouden door te gaan. Mijn wens is er niet kleiner door geworden en dat zorgt ervoor dat ik doorzet, dat ik door wil gaan!

Friesland
Na de heftige periode in augustus, ben ik inmiddels alweer twee keer terug geweest in Friesland. Het bekende ritje weer op en neer gereden met naderhand het standaard kopje koffie onderweg. Nou ja, standaard... Ik heb inmiddels betere koffie ontdekt ;).
Beide keren was het voor een lichamelijk onderzoek. Voor een inwendige echo om te kijken hoe alles eruit ziet. Of mijn lichaam zich goed hersteld.
De eerste keer, zoals in mijn vorige Blog stond, werd er een mogelijke cyste/vleesboom gezien.
De tweede keer was een extra check.
Op zich herstelt mijn lichaam zich verder goed na de miskraam. Maar nog niet 100% om weer door te gaan. Dit zou zonde zijn voor de (voor nu) laatste poging die in de vriezer klaar ligt. En zou gedoemd zijn om te mislukken. Lichamelijk én geestelijk niet goed dus. Dat alles bij elkaar zorgde voor de uitslag nog even te wachten. Dat zorgde voor een baalmoment, maar ook iets waar ik al rekening mee gehouden had. En als er dan ook nog goed wordt uitgelegd hoe en wat, is het gewoon beter zo. En is het fijn dat deze mensen daar het beste met je voorhebben, in welk opzicht dan ook.

En nu...
Ik krijg regelmatig de vraag hoe het nu met mij gaat (afgezien van het stukje hierboven).
Over het algemeen gaat het wel weer aardig, redelijk goed. Het valt af en toe nog niet mee. Word er nog best wel eens, een soort van, mee geconfronteerd. En dan schiet ik weer even vol. Komt het weer naar boven of droom ik van bepaalde dingen. Dat hoort erbij en laat ik gebeuren. Vroeger zou ik het hebben weggestopt, maar dat doe ik niet meer. Dat doet me te veel en gaat ook gewoon simpelweg niet.

3 oktober 2021, een jaar verder....